ਗੀਤ, ਅਣਜੰਮੀ ਧੀ ਦਾ ਆਖਰੀ ਤਰਲਾ

ਡਾ. ਤੇਜਿੰਦਰ ਵਿਰਲੀ
ਜੁਲਮ ਸਿਤਮ ਦੀਆਂ ਲੰਮੀਆਂ ਰਾਹਵਾਂ
ਐਪਰ ਮੇਰੀਆਂ ਨਿੱਕੀਆਂ ਬਾਹਵਾਂ
ਨਿੱਕੇ ਹੱਥਾਂ ਨਾਲ ਜੁਲਮ ਮੈਂ ਥੰਮਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹਾਂ।
ਮਾਰ ਨਾ ਮੇਰੀ ਮਾਂ, ਨੀ ਮਾਂ ਮੈਂ ਜੰਮਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹਾਂ।

ਦਸ ਕਦ ਨਹੀਂ ਮੈਂ ਇੱਜ਼ਤ ਰੱਖੀ ਬਾਬਲ ਦੇ ਚੀਰੇ ਦੀ?
ਦਸ ਕਦ ਨਹੀਂ ਮੈਂ ਸੁੱਖ ਮਨਾਈ ਨਿੱਕੇ ਵੀਰੇ ਦੀ?
ਫੇਰ ਕਿਉਂ ਮੇਰੀਆਂ ਨਿੱਕੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਭੱਨਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਆਂ
ਮਾਰ ਨਾ ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਨੀ ਮਾਂ ਮੈਂ ਜੰਮਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹਾਂ।

ਨਾ ਕਦੇ ਮੈਨੂੰ ਝਿੜਕਾਂ ਦਿੱਤੀਆਂ,ਨਾ ਹੀ ਲਾਡ ਲਡਾਇਆ

ਮੋਹ ਮਮਤਾ ਦਾ ਕੈਸਾ ਜਜਬਾ ਇਹ ਮੇਰੇ ਹਿੱਸੇ ਆਇਆ।
ਮੈਂ ਤਾਂ ਰੋਮ ਰੋਮ ਵਿਚ ਤੇਰੇ ਰੰਮਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸਾਂ
ਮਾਰ ਨਾ ਮੇਰੀ ਮਾਂ, ਨੀ ਮਾਂ ਮੈਂ ਜੰਮਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹਾਂ।

ਜਿਸ ਪੁੱਤਰ ਲਈ ਰੀਝਾਂ ਵਾਲੀ ਰੱਖਦੀ ਰੱਖਦੀ ਮੰਝੀ ਢਾਈ
ਉਸ ਪੁੱਤਰ ਲਈ ਨੁੰਹ ਨਹੀਂ ਲੱਭਣੀ ਤੈਨੂੰ ਕਿਤੋਂ ਥਿਆਈ
ਕਿਉਂ ਨਦੀਆਂ ਦੇ ਵਹਿਣ ਕੁਦਰਤੀ ਥੰਮਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਆਂ
ਮਾਰ ਨਾ ਮੇਰੀ ਮਾਂ, ਨੀ ਮਾਂ ਮੈਂ ਜੰਮਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹਾਂ।

ਕੁੱਖ ਵਿਚ ਕਤਲ ਕਰਾਕੇ ਅੰਮੀਏ ਬਣਨਾ ਆਤਮ ਘਾਤੀ,
ਮਾਨਵਤਾ ਦੀਆਂ ਜੜ•ਾਂ 'ਚ ਮਾਂਏ ਫੇਰ ਨਾ ਡੂੰਘੀ ਦਾਤੀ,
ਕਿਉ ਤੂੰ ਕਿਉ ਪਿਓ ਤੇ ਬਾਬੇ ਵਾਲਾ ਹੀ ਮੁੱਢ ਬੰਨਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਆ?
ਮਾਰ ਨਾ ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਨੀ ਮਾਂ ਮੈਂ ਜੰਮਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹਾਂ

ਪਾ ਦਾਦੀ ਦਾ ਤਰਲਾ ਮਾਏ, ਭੂਆ ਨੂੰ ਤੂੰ ਸਮਝਾ ਲੈ
ਮੇਰੇ ਬਾਬਲ ਨੂੰ ਆਖੀ ਆਖੀ ਮੈਨੂੰ ਡਾਕਟਰ ਤੋਂ ਬਚਾਲੈ
ਮੈਂ ਚੰਡੀ ਦੀ ਵਾਰ ਵਾਂਗਰਾਂ ਜੁਲਮ ਨੂੰ ਝੰਮਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਆਂ।
ਮਾਰ ਨਾ ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਨੀ ਮਾਂ ਮੈਂ ਜੰਮਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਆਂ।

ਮੇਰੀਆਂ ਰੀਝਾਂ ਚਾਅ ਤੇ ਸਧਰਾਂ ਰਹਿ ਗਏ ਸਭ ਅਧੂਰੇ
ਐਪਰ ਕਲੰਕਤ ਕੁੱਖਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕਦੇ ਨਾ ਜੰਮਦੇ ਸੂਰੇ
ਕਰ ਕਲੰਕਤ ਕੁੱਖ ਨੂੰ ਮਾਏ ਕਿਉਂ ਸਮਾਜ ਦਾ ਮੱਥਾ ਡੰਮਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਆਂ
ਮਾਰ ਨਾ ਮੇਰੀ ਮਾਂ, ਨੀ ਮਾਂ ਮੈਂ ਜੰਮਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਆ।

ਜਦ ਵਿਰਲੀ ਦੇ ਗੀਤਾਂ ਮਾਏ ਅਮਰ ਮੈਨੂੰ ਕਰ ਜਾਣਾ, 
ਤੇਰੇ ਲਈ ਔਖਾ ਹੋ ਜਉ ਮਾਂਏ ਸੁਣਨਾ ਉਹਦਾ ਗਾਣਾ.
ਕਿਉਂ ਸੰਵਾਦ ਆਖਰੀ ਮੇਰਾ ਸੁਣਨਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਨਾ
ਮਾਰ ਨਾ ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਨੀ ਮਾਂ ਮੈਂ ਜੰਮਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹਾਂ।